Op de weg terug willen we nog langs een paar plekjes waar we 3 jaar geleden ook geweest zijn. Zo gaan we naar langør op het eiland Samsø, waar we een paar fietsen huren en in één middag de helft van het eiland over fietsen. Zo zie je in een kort tijdsbestek heel wat van de omgeving, vermoeid keren we terug naar onze ankerplek vlak bij het dorp, welke heel beschut ligt.
Dit in tegenstelling tot andere plaatsen waar we s’nachts nog wel eens wakker worden om te kijken of we niet zijn losgeraakt. Uitgerust onder een lekker zonnetje varen we de volgende dag naar Korshavn waar we de vorige keer 5 dagen gelegen hebben. Toen was er een wedstrijd voor zeiljachten rond het hele eiland Funen waar 1000 schepen aan meededen en die allemaal vanuit die baai starten. De zon is inmiddels verdwenen en ons dierbaar plekje ziet er wat sinister uit, we hebben ook geen zin in ankeren en gemakshalve leggen we de boot langs een steiger. Het tij lijkt zich letterlijk tegen ons te keren, de volgende dag blijkt de accu onvoldoende stroom te hebben om de motor te starten. Er is in de directe nabijheid geen hulp te vinden en we besluiten om op het zeil de haven uit te varen richting Bogense, waar we de situatie kennen. Daar willen we proberen op het zeil de haven in te varen en daar af te meren. Dit lukt wonderwel en geeft weer vertrouwen in ons zeemanschap. Een nieuwe accu wordt aangeschaft en even later snorren we met harde wind achteren volledig gereefd tuig richting Fredericia en Middelfart. Waar de ingang is van de Kleine Belt welke we nu aan de oostwal willen volgen. Het is al bijna donker als ik staande in de kuip met een inmiddels afgezwakt windje mijn bord met warm eten verorber. We willen nog onder de hoge verkeersbrug door om in een meer bosrijke omgeving een ankerplek te zoeken. Op de kaart meen ik een plekje gezien te hebben die goede beschutting biedt aan de heersende winden.