De kleine "peniche" sluizen zijn prachtig, vandaag hebben we er 7 gehad waarvan 5 automatisch (handbediend komt in dit deel niet meer voor), op dit moment hebben we daar zeker nog niet genoeg van. Wel dringt door dat het nog een heel lange reis is, die 30 dagen zullen we zeker nodig hebben zoals het er nu uitziet. Overigens hoef je alleen maar de vaardagen op het vignet aan te geven voor de rest blijft deze het hele jaar geldig. we overnachten in Fumay langs een mooie kade en aardige "capitaine" die ook Engels spreekt. En voor € 6,50 heb je er elektra en douches bij. Gelukkig een warme avond bij het elektrisch kacheltje, want het is nog steeds erg koud 's nachts tot het vriespunt. De volgende ochtend maken we kennis met de Franse slag, om 8.30 uur zouden we kunnen douchen, dit werd ruim na 9.00 uur. Bij de volgende sluis bleek er een stuk hout tussen de deuren te zitten en moesten we wachten op een duiker die de zaak zou herstellen. Overigens sloten we weer aan bij onze buren die al 2 uur eerder vertrokken waren en in de geblokkeerde sluis lagen. We ondervinden geen verder oponthoud, het sluizen lijkt allemaal vanzelf te gaan. per sluis ongeveer een kwartier afhankelijk van het hoogte verschil. Dit zit tussen de 1.5 en 4 meter. Bij de laatste is het voor Jan een flinke klim langs de trap omhoog met beide uiteinden touw bij zich. Deze worden om de bolders gelegd en voor zover noodzakelijk ingehaald. Middels een blauwe stang wordt de sluiswerking geactiveerd, Jan wacht boven op de sluis tot de hoogste stand is bereikt en kunnen we weer uitvaren. We draaien onze hand er niet meer voor om.

In Bogny meren we af, net op tijd want daarna breekt er, kortdurend, onweer met hagel los. We verlangen naar de zon. Op Vrijdag 9 april begint de dag met zon, maar alras krijgt de bewolking de overhand en is het guur, daarom blijven we maar kort in de mooie stad Charleville Mezieres en gaan door naar Sedan. We hebben dan vanaf Niftrik 40 sluizen gehad. Sedan een vrij grote stad met een mooie aanlegplaats met elektra dus de kachel weer aan, dat is nog steeds nodig. We doen er ook inkopen voor het paasweekend in een supermarkt die zover weg ligt dat de fietsen onder uit de boot worden gehaald. Het is wel spannend fietsen, geen fietspaden en het verkeer raast alle kanten op, we komen heelhuids weer terug. 
Zaterdag 10 april de dag begint stralend, eindelijk mooi weer ?, helaas in de middag krijgt de bewolking de overhand en steekt de koude NO wind weer op. Gelukkig blijft het wel droog en varen we door tot Dun-Sur-Meuse  In feite hebben we 10 km eerder al afscheid van de Maas genomen bij Stenay waar op de sluismuur wordt vermeld dat we naar Arles nog 985 km te gaan hebben, dus een kwart zit er op. 
Bij het afscheid van de Maas moet ik denken aan de prestatie van onze buren thuis, Cor en Ineke Sikkens die de hele Maas, al weer heel wat jaren terug, per kano afgevaren zijn van Frankrijk naar Nederland. Zo vaak, ongeveer 50 keer, bij een barrage uit het water de kano over land verslepen en dan weer verder met een tentje voor overnachting. Een prestatie van formaat nu we zelf dit stuk, stroomopwaarts, gevaren hebben met een comfortabele boot en automatisch bediende sluizen. Na onze vakantie kunnen we onze ervaringen nog eens vergelijken.

Canal de l' Est

Overigens werd de Maas al steeds vaker onderbroken door het kanaal maar officieel zitten we nu op het Canal de l' Est - branche Nord. De eerste kilometers zijn recht en saai met een verkeersweg direct naast het kanaal maar in de verte zijn de heuvels zichtbaar en wordt het weer mooier. Het landschap is minder spectaculair, de bergen zijn heuvels geworden waar het kanaal, soms onderbroken door korte stukjes Maas, zich tussendoor slingert. Paaszondag, de koude wind blaast ons om de oren maar de zon schijnt, we willen vandaag naar Verdun de eerste automatische sluis wacht al weer op ons, onze buren zijn een half uur eerder vertrokken. Net als we ons klaar maken doet een vriendelijk dame van de Voies Navigables de France (VNF) ons het verzoek om direct te vertrekken want zij zal voor de rest van deze dag het konvooi begeleiden. Onze buren wachten al mopperend bij de volgende sluis die handbediend is tot wij gearriveerd zijn. We moeten onze afstandbediening inleveren daarmee wordt duidelijk dat het vanaf nu handwerk is. Een sluismeesteres begeleidt ons met 9 sluizen naar Verdun, gezien het zware werk is ze blij met onze hulp. Onder een fris namiddag zonnetje meren we af in Verdun midden in het centrum van de stad. De mooie stad Verdun en de mooie zonnige dag houden ons een dagje aan de wal. Met de fiets klimmen we de heuvels op naar de diverse gedenktekens over de 1e wereldoorlog. Je wordt  niet vrolijk van hetgeen je allemaal te zien krijgt en beseft nog eens dat oorlog waanzin is maar helaas nog van alle dag.
Verdun is een plek bij uitstek voor Nederlanders, een mooie ligplaats met water en stroom en dit alles gratis, we hebben gehoord dat sommigen er wel 2 weken blijven liggen, wij houden het korter. Dinsdag 13/4 willen we eerst boodschappen doen en diesel tanken dit moet met de jerrycan, tot nu toe is er in Frankrijk nog geen mogelijkheid geweest om langs de kant te tanken. Daardoor komen we niet mee met de shift van 9.00 uur en moeten wachten tot 13.00 uur voor we door de sluizen kunnen. Helaas is de vroege zon ingehaald door de bewolking en is het opnieuw behoorlijk fris. We varen nu samen op met een Bavaria 34 die standaard een diepgang heeft van 1.80 maar deze is uitgevoerd met een ondiepe kiel waardoor de diepgang slecht 1.35 is, wij met onze diepgang van 1.45 verwachten ook geen problemen. Omdat zij onderweg nog diesel willen tanken overnachten we op een mooie plek bij La Croix sur Meuse, ondanks de bewolking is het wel droog gebleven en is het iets milder. Bij een dag volop zon en een beetje frisse oosten wind sluiten we het kanaal de l' Est-Branche Nord af en gaan voor een halve dag het Marne-Rijnkanaal, dat van West naar Oost loopt, op. Dat betekent 15 sluizen zakken omdat dit kanaal al zijn hoogste punt in midden Frankrijk heeft gehad en dat is even rustiger, geen sluistrappen beklimmen maar rustig het afmeren en het touw vieren. De rest van de dag  gaan we weer stijgen een stukje gekanaliseerde Moezel en daarna het kanaal de l' Est-Branche Sud.