Eindelijk is het dan zover, na de zeer moeizaam verlopen voorgeschiedenis om de boot in lelystad te krijgen varen we vol goede moed weg op donderdag 20 juni. Het is somber weer met dreigende onweerswolken en een stevige wind uit het zuidwesten. Dus niet zo aangenaam en we kiezen ervoor om een reef te leggen. Geen overbodige luxe want we gaan met zo'n 10 knopen richting Enkhuizen en onderweg ontdekkend wat wel, niet of anders werkt dan we gewend zijn. In de noordersluis missen we een middenbolder, waar je zo makkelijk aan de glijpaal kun afmeren, met een zelf bedacht alternatief lukt het wel maar niet echt ontspannen. De sluis in Enkhuizen gaat min of meer redelijk, we hebben nog niet echt de ervaring om dit probleemloss te laten verlopen. Omdat we nog voldoende tijd over hebben zetten we door naar Stavoren waar we in anderhalf uur naar toe varen, het sluizen verloopt hier goed, inmiddels hebben we er ook voor gekozen om bij de sluizen tenminste 1 drijver naar binnen te draaien dat geeft José meer houvast om af te meren. Het bedienen van de motor laat ze lieven over aan Jan.

We vinden een mooi plekje achter de Koebrug vlakbij de Coop supermarkt en de zon gaat schijnen. Er lijken allerlei festiviteiten in aantocht, de havenmeester weet ons te vertellen dat over 2 dagen Maarten v.d. Weijde voorbij komt zwemmen om zijn eigen, bijna onmenselijke,  opdracht om de 11 steden zwemmend te doen te voltooien. Ook al komt hij langs onze boot gezwommen, de volgende ochtend vertrekken we richting Makkum, binnen 2 uur meren we daar af en leggen ons toe op allerlei klusjes die nog moeten gebeuren. De lijst is lang maar we kunnen heel wat wegstrepen. We verheuhen ons op de volgende dag naar het wad, al vroeg zijn we bij de sluis en meren vrij gemakkelijk af, tot dat de sluismeester ons maant verder naar voren te gaan want er komen nog meer schepen aan dan wij verwacht hadden. Met wat duw en trekwerk lukt dat uiteindelijk maar wel heel lastig met een stevige wind op de kont.

Op het wad ervaren we de voordelen van het zeilen met zo'n boot, met z'n 45 cm diepgang met opgetrokken zwaard en roer, zijn er maar weinig plekken waar we niet overheen komen. Opnieuw een stevige wind en een lekker zonnetje  gaat het hard, niet gereefd door het mooie weer zie je dan minder snel problemen. De wind die inmiddels richting het noorden draait maakt een tocht via het Inschot niet bezeild, dus gaan we na het gasstation rechtuit buiten de vaargeul op Vleiland af. Geen probleem maar we zien toch een ondiepte over het hoofd, met een klap breekt de borging van de neerhouder van het roer eruit, nog nooit eerder zoiets mee gemaakt en schatten we dit in als onze eerste schade. Achteraf bleek dit eenvoudig te herstellen, ook bleek daarna de boot heel moeilijk te besturen zeker met die pittige wind, roer misschien defect?? Nee na zo'n ondiepte moet je en het zwaard weer naar beneden draaien en het roerblad naar beneden trekken dan kun je weer koers houden. Dit als voorbeeld hoe het wennen is om met zo'n boot te zeilen. In het algemeen ervaren we nogal behoorlijk wat roerdruk en zijn we er nog niet achter wat we daar aan kunnen doen. Reven werkt natuurlijk wel maar als je met windkracht 3 rustig kunt varen en blij bent met vlagen van ruim 4 dan staan we te popelen om te reven, terwijl bij een windkracht van ruim 4 de druk behoorlijk groot wordt.

Haven van Vlieland we draaien voor de haven beide drijvers naar binnen en zijn dan nog 3.10 meter breed, dus geen enkele probleem om in een box af te meren en het scheelt minstens € 20,- liggeld. We blijven wat uitrusten in de haven en wandelen over de dijken omdat voor de volgende dag zondag 21 juni oosten wind is voorspelt is dat niet gunstig om naar Ameland te komen wel voor de maandag waar een zuidoosten wiind is voorspelt. We zeilen gewoon terug naar Makkum, ervaring opdoen en lekker zeilen dat is nu belangrijk. Al is het gedoe bij de sluis Kornwerderzand beslist niet aantrekkelijk. Er zijn steeds teveel schepen tegelijkertijd, ook al zijn we vroeg, de chartervaart heeft voorrang en die verdienen aan het eind van het schooljaar volop de kost met duitse jongeren. Maar we komen erdoor en de volgende dag weer door de sluis en dan opweg naar Ameland met nog steeds mooi weer en een stevige wind, we bruisen in no time langs Harlingen naar het wantij van het Kimstergat. We zijn zo vroeg dat het ondiepste deel nog droog ligt, dus voor het eerst het anker uit dat goed houdt, na ruim 1.5. uur kunnen we verder, eerst voorzichtig op de motor daarna op de fok. Dd geultjes daar zijn zeer kronkelig en hebben we geen zin om met vol tuig die te volgen. We hebben nog geen kaarten aan boord en doen alles op basis van ons geheugen, dan zitten we er een paar keer naast en is het zoeken naar een volgende boei. Toch lukt het ons om in de haven van Ameland af te meren, en hebben daar direct een kaart met App gekocht en terugkijkend gezien waar we nogal buiten de route zaten. 

Volgende dag opnieuw oostenwind en is Lauwersoog niet bezeild, dan maar terug richting het westen misschien droogvallen bij Terschelling. De weinige wind die er 's morgens is verdwijnt geheel, het wordt erg warm en dobberen we wat tegn de beginnende stroom in en komen nauwelijk vooruit. We zijn dan vlakbij de afslag naar het wantij en krijgen daar de stroom mee en af en toe een beetje wind, we voelen ervoor om over de waardgronden te gaan, een niet beboeide route die mogelijk deels over verboden gebied gaat. Op internet wordt wel melding gemaakt van een nieuwe oplossing waar de wadden vereniging blij mee is maar niet echt uitsluitsel mag het nu. Onze kaart geeft bij bijzonderheden aan dat het mag 3 voor hoog water tot 2 uur na hoogwater, dat is wat we graag lezen en gaan we ervoor. Met het tablet in de handkoersen we door smalle en kronkelige geultjes zonder boeien en hebben we de wereld voor ons alleen. Uiteindelijk gaat de wind geheel liggen en hebben we nog een mijl of 8 te gaan, dan maar op de motor naar het "groene strand" bij Terschelling droog vallen, we gaan ver van het dorp liggen zodat we minder last hebben van de golven van de veerboten, maar nu het Schuitengat ook een goede doorgang is racen er diverse boten daaarheen met alsnog enrustig liggen voor ons als we nog drijven. Laag water is laat in de avond en liggen we dan stevig op het zand en kunnen rustig slapen, ook wel verdiend want zo'n boot op het droge kun je heel goed schoonmaken en poetsen. Woensdagmorgen, het is koud en mistig maar we moeten toch nog wachten op voldoende water om weer naar Makkum te zeilen, aanvankelijk met een matige wind maar na verloop een stevige wind. We hangen aan het roer om koers te houden maar reven hebben we geen zin in en voor iedereen uit scheuren we naar Kornwerderzand. Weer het gekloot bij de sluis en weer de wind achterop. Bij deze sluis met die drukte draaien we beide drijvers in. Kost toch wel de nodige krachtinspanning, en besluiten we dat we wel toe zijn aan enige rust thuis om vervolgens donderdag van Makkum naar Lelystad te zeilen met een matige wind en af toe een vlaag. Tot onze ontevredenheid zijn de regels voor het sluis gebruik van de Noordersluis (naar onze ligplaats toe) gewijzigd. Tussen 16 en 18 uur mogen er vanwege het verkeer geen zeilboten door de sluis waarvoor de brug omhoog moet. We eten, wat onrustig door de stevige wind op de zijkant bij de sluis remmingen, alles opgeruimd en dan alsnog door de sluis en klaar voor vertrek met de trein om 21.30 komen we vermoeid aan. Komende week verwachten we een nieuwe sprayhood en verzamelen nog meer spullen die we aan boord denken we nodig te hebben. Als het weer het to laat gaan we volgend weekend weer.

 

 

 

<--------Verwerving nieuwe boot