Vakantie 2004 via de Franse kanalen naar de Middellandse zee

Deel 3 -  Via de kanalen en rivieren terug naar Nederland

Donderdag 17 juni 12.00 uur, we zijn in Lyon en de Rhône, 320 km. zit er op! Geen aangename klus, vanaf St. Louis flinke tot harde stroom tegen en 3 dagen harde mistral wind. Met het zoveel mogelijk afsnijden van bochten en het varen van binnenbochten hebben we een gemiddelde gehaald van 7.5 (kaart) kilometers per uur. Te vergelijken met 3 x de IJssel stroom opwaarts varen met 4 sluizen per keer, het landschap kennen we al en is zeker aan het eind niet imponerend maar eerder saai doordat er vrij veel gekanaliseerd is. De mast laten wee nog staan met de hoop dat we de eerste 40 km de wind mee hebben en het zeil ons een steuntje in de rug kan geven tegen de stroom in, maar de wind staat pal tegen, behoudens 2 langere bochten hebben we er meer hinder dan gemak van. Mede omdat er nu veel vaker bruggen komen waarvoor we moeten strijken en, naar achteraf blijkt, laag hangende elektrische draden leggen we de eerste avond in de dan al flink toenemende Mistral de mast plat. Gelukkig liggen we in de luwte van een groninger bolaak, het blijkt een privésteiger te zijn maar de eigenaren zijn afwezig, de pop die in het stuurhuis staat om de indruk te geven dat er iemand aan boord is lacht ons toe en we blijven er liggen. Aan Jan's geweten knaagt dat wel en slaapt hij onrustig er rekening mee houdende 's nachts alsnog te moeten vertrekken, het blijft rustig behalve dan de gierende wind we varen in 2 uur naar Avignon (18 km) en meren daar langs de kade af. De dag brengen we door met een wandeling langs de stadsmuren, in de luwte daarvan is het nog behoorlijk warm. We nemen ons voor om per dag zo groot mogelijk afstanden te overbruggen, dat is niet eenvoudig voor de overnachtingplaatsen die er niet veel zijn langs de Rhône, de sluizen werken gelukkig bijna allemaal goed mee en schutten we meestal binnen een half uur, zowel de maandag als de woensdag worden voor ons extreem lange dagen de stuurautomaat doet dan wel het meeste werk maar je moet voortdurend opletten en dat is toch vermoeiend. Overigens is er nog steeds weinig scheepvaart en liggen we meestal alleen in de sluis. Ook al zijn we moe na een lange dag varen we gaan toch nog even het stadje Viviers in, een zeer nostalgisch gebeuren, Anton Pieck maf dan zijn museum hebben in Hattem (de geboorteplaats van Jan) maar zijn inspiratie heeft hij vermoedelijk hier op gedaan, smalle straatjes met boogjes tussen de huizen en lantarentjes, het is al te schemerig om er nog foto's van te maken. Dinsdag is het weer rustiger en 's morgens vroeg prikt de zon al ongenadig op onze huid, Jan fabriceert en van de zonnetent een halve tent die voldoende beschutting geeft in de kuip en niet veel hinder geeft bij het manoeuvreren, we hebben er veel plezier van en laten deze voor de komende tijd dan ook dag en nacht staan. Wat de omgeving in , vooral het bovenste deel van de Rhône, aantrekkelijk en mooi maakt, zijn de wijngaarden die nu allemaal groen tegen berghellingen afsteken een mooie tijd lijkt ons ook wanneer de druiven geoogst worden en te zien hoe men dat doet op de zeer steile hellingen. Over de terugweg hebben we 12 uur langer gedaan dan de heenweg, en dat door vooral lange dagen te maken, een vermoeiende klus.

Na de Rhône stomen we direct door de Saône op, een verademing de omgeving prachtig groen, nauwelijks stroom tegen en de stadjes heel liefelijk. Op de heenweg is ons dat minder opgevallen, we kwamen toen van de smalle kanaaltjes en het smalle deel van de Saône, waardoor het brede deel de verwachting wekte van een enorme rivier waar elk moment grote scheepvaart passeert en er achter de bruggen grote kades volgen. We hadden al ontdekt dat dit beeld niet klopt maar onder huidige omstandigheden van zeer rustig weer en een lekkere warme zon, komt dat veel duidelijker over en ervaren we de Saône als een mooie kalme rivieren die kronkelt tussen de beboste heuvels van het franse land. met op de oevers moeders met hun kroost die al vroeg op de dag in de schaduw verkoeling zoeken bij een strandje en heel veel vissers. Overigens zijn daar merkwaardige ontwikkelingen over te vermelden, steeds vaker zien we een soort pijporgel met wel 6 hengels met belletjes aan de top die moeten rinkelen wanneer er beet is. Op de kant staat dan een koepeltentje waar de visser doorgaans in ligt te slapen of misschien zich terug trekt om zich optimaal te concentreren voor het juiste belletje. Bij Jan roept dat herinneringen op aan vroeger toen hij met zijn bamboehengeltje een voorn of blei probeerde te verschalken, hij had daarbij niet zoveel succes maar ook nu zien we zelden een visser succes hebben. Ook wel begrijpelijk want er worden dermate hoeveelheden lokvoer gebruikt dat jonge vis vermoedelijk genetisch al zo is veranderd dat deze uitsluitend nog lokvoer eten en geen interesse meer hebben voor andere hapjes, het is een merkwaardige sport geworden die visserij. 
Ook zijn er in dit deel van de Saône veel (vrije) aanlegplaatsen, veel stadjes doen met een "Halte Fluviale" hun best om de watersporters te lokken, het stadje Trévoux weet ons te verschalken en genieten we van de mooie omgeving en nogmaals het prachtige weer. Onder deze goede omstandigheden beslissen we dat we de weg naar huis nemen via kanalen en rivieren die we nog niet gehad hebben. We gaan via het kanaal Rhône au Rhin naar de Rijn in Duitsland en laten ons dan met de stroom meevoeren naar Nijmegen. We verwachten dat we rond 1 juli bij Straatsburg zullen zijn en een week of 2 later thuis, Jan vraagt zich af wat hij dan nog met een maand vakantie moet maar daar kan hij nog rustig over nadenken eerst maar eens zien thuis te komen. Eerst nog 200 km Saône, welgemoed en onder een warme zon vervolgen we onze reis langs deze mooie rivier, aan het eind van de dag en 75 km verderop vinden we de Seille een zijrivier van de Saone die 40 km. lang is en waarin 3 sluizen zijn opgenomen. Het ziet er allemaal erg verlaten uit en kiezen we ervoor om dicht bij de monding een plaatsje aan een strandje te nemen, als we een wandelingetje maken blijkt er achter het eerste sluisje nog een echte aanlegsteiger in een prachtige, min of meer verstilde, omgeving. Maar we liggen prima en genieten van de rust, 's avonds worden we getrakteerd op een rijke fauna, een witte waadvogel, een Ibis?, een vissende ijsvogel, zwarte wouwen en een otter (echt)paar. Dit allemaal minder dan 50 meter van onze boot met alleen vogelgeluiden en kikkers op de achtergrond. De Saône zal niet lang meer ons deel zijn, we gaan eerst naar de jachthaven van Chalon sur Saone, de supermarkt is dicht bij de haven en kunnen we goed inslaan voor het weekend, daarnaast nog een kaart van de Rhône au Rhin zien te vinden en de site updaten. Voor het eerst sinds lang is het vanochtend bewolkt en krijgen we vermoedelijk ook te maken met de depressie die boven de Noordzee hangt, het is gelukkig nog een aangename 22° en dus niet zo nat en koud als in Nederland. Zondag 20 juni  leggen we dan de laatste 80 km af en gaan het kanaal in. Het blijft droog onder dreigende luchten en de wind is frisser, de stilte op deze zondagmorgen is heerlijk we komen nauwelijks iemand tegen, een weldadig gevoel. 's Middags wordt het iets drukker met huurboten en een enkele vakantieganger op weg naar het zuiden. Zo ook de zeilboot Sommerwind, de eigenaren hebben ons gevolgd via de site als voorbereiding op hun eigen reis. Zij komen net de sluis uit en wij varen er in, jammer genoeg gunnen we ons geen tijd om een sluis extra te wachten en ervaringen uit te wisselen. We zijn wat verlaat, José kreeg afgelopen nacht last van de maaltijd die we bij een cafetaria hadden genoten, en was het beter om een paar uur later te vertrekken waardoor ze wat slaap kon inhalen en we wilden ons plan om de dag het Canal Rhône au Rhin te bereiken niet laten passeren. Merkwaardig eigenlijk, we hebben tijd genoeg maar laten ons toch door dit soort plannen bepalen, we bereiken in ieder geval wel het kanaal en nemen daar nog 3 (geautomatiseerde) sluizen. Een slaapplaats voor de nacht is niet direct voor handen en meren we af onder een brug waar het goed liggen is en scheepvaart komt er toch niet meer.