Het Lymfjord is dan al flink versmald tot een breed kanaal wat na Aalborg lang allerlei industrieën loopt en daarna tot aan de uitgang bij de Oostzee vrij saai is. Aan het eind kiezen we niet voor de drukke haven van Hals maar voor het eenvoudige haventje van Egense, het is niet duur 60 DK de voorzieningen zijn dan ook zeer eenvoudig maar wel toereikend. Het is 14 augustus wanneer we de Oostzee opzeilen richting Mariager Fjord, de wind is zeer pittig ZW 6 maar omdat we nu meer aan hoger wal varen is dit wel goed te doen, de toeloop naar het Mariager Fjord is smal en goed bebakend, er zit daar blijkbaar veel vis. Het aantal visboten langs de vaargeul is nauwelijks te tellen. Aan het begin van het Fjord liggen 2 grote ankerboeien maar de wind staat er nog flink te blazen en zoeken we een meer beschutte plek. Dat valt niet mee en wat op de kaart niet zover lijkt is minsten 2 uur varen al slingerend rond vele ondieptes en niet bezeild. Na de avondmaaltijd besluiten we weer terug te zeilen naar de ingang want de wind zal de volgende dag draaien en zouden we op de motor weer terug moeten, dit wordt zo tegen het avond nog een lekker zeiltochtje. Als we met de bijboot naar de wal gaan om met de hond te wandelen, varen over mosselbanken in ondiep water. Jan is meteen geïnspireerd om een emmertje op te vissen. Die de volgende dag in de pan gaan, blijkbaar liggen ze er al jaren want de mosselen zijn klein en taai, jammer. We liggen dan in 

de haven van Bønnerup, dat was aanvankelijk niet de bedoeling maar Grena was niet bezeild en de start van die dag was zeer moeizaam een zeer dichte mist blokkeerde de uitgang van het Mariager fjord, heel voorzichtig van boei naar boei varen zijn we langzaam naar buiten gevaren. Van Bønnerup willen we in 1 keer naar Ebeltoft varen, helaas zeilend lukt niet, de weinige wind die er s' morgens  nog tegen is verdwijnt helemaal. Pas als we Arhus-Bucht invaren komt er een zeer dreigende zwarte wolk op ons af en kunnen we net voor de bui afmeren in het sluisje naar het waterpark Øer een merkwaardige gebeuren. Eerst vaar je via boeien recht op het strand af en daar blijkt een geul gegraven te zijn dwars door het strand, via het sluisje kom je in een soort vennen gebied met allemaal houten vakantiewoningen. In het park zijn heel veel afmeermogelijkheden, we liggen comfortabel langzij een stevige steiger, douche en toilet zijn in de buurt  prijzig is het wel 120 KR incl. sluisgeld.

We komen weer in voor ons bekend gebied, 5 jaar geleden hebben we ook in de Arhusbucht gezeild, de zeilomstandigheden zijn dezelfde een pittige ZW wind en een bleek zonnetje we zeilen aan de wind naar Samsø eiland, tussen de eilanden door moeten we tegen de wind in  naar Ballen. Meerdere zeilers doen hun best, we maken onze slagen zo lang mogelijk een polyesterjacht met een stel jonge jongens vaart ons lachen voorbij maar gaan vroeger over stag. De wind draait ten gunste van ons en geven wij hen voor de haven van Ballen alsnog het nakijken. De haven ligt mudvol, in een hoekje meren we af doen de nodige boodschappen en willen we naar ons favoriete plekje in de kop van Jutland - Korshavn. Maar de wind draait opnieuw en is korshavn niet meer bezeild, het waait inmiddels een stevige 5 en varen we door naar Kerteminde en wordt het weer een lange dag van ruim 40 mijl. Kerteminde het zeilparadijs bij uitstek, 3 grote jachthavens vol met zeilboten, waaronder diverse Volksboten waarvan de werf ook in deze plaats is. Het einde dan Denemarken is alweer in zicht op 17 augustus varen we van Kerteminde naar Marstal, een lange dag van 40 mijl met veel motorgeweld. De wind laat het helemaal afweten, pas tegen de avond steekt er een briesje op en zeilen we voor de wind van Rudkøping naar Marstal alwaar het, zoals gebruikelijk in het weekend, vol ligt met Duitse jachten die net als wij op zondag over willen steken naar Kiel. De voorspellingen zijn ZO 5-6, dus aan de wind met fikse golven het laatste stuk Oostzee over naar Kiel, onderweg moeten we nog een keer reven omdat het te hard gaat waaien, we schieten wel flink op. Als we de sluizen bij Holtenau naderen, gaan deze net open en kunnen we meteen invaren. De overnachting die we daar gepland hadden verschuiven we nu 30 km verderop bij Borgstedt een klein haventje in een zijkanaaltje van het Noord-Oostzeekanaal. Lange dagen zijn we inmiddels gewend en ruim 40 mijl per dag is langzamerhand gewoon geworden. De rest van het kanaal geeft ook weinig problemen, in Brunsbüttel doen we inkopen en willen nog diezelfde dag Otterndorf bereiken.