Artikelindex
Bundeling blog 2014
Vakantie 2014
Ook dit jaar willen we proberen jullie op de hoogte te houden van de route en belevenissen tijdens onze vakantie. Doel voor dit jaar Denemarken, als de wind tenmiste mee wil werken, vorig jaar hadden we ook al het plan maar de aanhoudende Noorden wind verhinderde dat. Dinsdag 3 juni willen we vertrekken, vooraf nog een paar klusjes zoals het vernieuwen van de koelwaterkoppeling met de boiler
Ameland
Donderdag om 9 uur door de sluis in Kornwerderzand met laag water, met de verwachting dat we een paar uur bij het wantij Kimstergat moeten wachten voor voldoende water. Bij Harlingen gekozen om richting Terschelling te gaan en via de West Meep naar het wantij van Oosterom te komen. De wind was stevig genoeg om een paar uur tegen de stroom in te varen en het zonnetje kwam regelmatig te voorschijn. Daardoor hoefden we niet te wachten en konden we lekker blijven zeilen met natuurlijk een flinke omweg. Bij het zeegat van Ameland trok de wind flink aan naar 6/7 met dreigend onweer, gelukkig hadden we een stuk de wind opzij en konden we makkelijk een reef leggen, daarna voor de wind naar Ameland via het Molengat, ook regende het af toe zeer hard. De slechte weersomstandigheden deden ons belsuiten om de haven in te gaan en vonden we nog net 1 vrije plek aan de steiger. Vandaag gaan we met prachtig mooi weer en een ZW 3 a 4 verder over de wantijen onder Ameland. We zien wel hoever of we komen.
José en Jan
Heiligenhafen - Fehmarn
op 16 juni 2014. Gepost in vakantieblog
Vanaf Ameland zijn we met weinig wind maar mooi weer naar Lauwersoog gegaan en daar op het Lauwersmeer overnacht. Het is nog rustig bij de Robbengatsluis, dus daar waren we snel doorheen, zo ook de volgende morgen richting Schiermonnikoog. Nog steeds weinig wind uit het Oosten, op Schiermoonikoog zijn we nog een extra nacht geblven. En zijn we aan het iind van de 2e dag daar over het Brakzand met hoog water terug gegaan naar Lauwersoog/meer. De volgende ochtend 7 uur vertokken voor een lange dag over het Hornhuizerwad, bij Simonszand zijn we richting zee gegaan, eindelijk een aardig stukje om te zeilen. Maar op zee liet de wind het al snel af weten, en zijn we deels op de motor en deels op het zeil richting Juist gesukkeld, we waren wat vroeg voor hoog water om in 1 keer over het wantij te komen. Om 8 uur 's avonds lagen we daar in de haven en zijn uit gaan eten. Een havenmeester was niet aanwezig en de leden konden ons geen wifi code verstrekken, wel een stevig bedrag,€ 35,- in een enveloope achter gelaten als betaling van het liggeld. Op 11/6 via Norderney zee op, wel nog steeds prachtig weer maar de wind laat te wensen over, aanvankelijk gaat het nog wel maar als die zwak is geworden zijn we zo onverstandig om in het zeegat naar Spiekeroog een stuk af te snijden, en ja hoor rond laag water lopen we daar vast in de (lichte) branding. Wat we ook proberen we komen niet los. Het is inmiddels etenstijd en gaan we maar aan de maaltijd we moeten ongeveer 2 uur wachten en is het water weer hoog genoeg om verder te varen. Wellicht durven we ons ook niet meer te vertonen in de haven van Spiekroog naar dit debacle en gaan we s'avond om 7 uur door naar het wantij richting Wangerooge. De wind is inmiddels lekker aangetrokken en scheuren we in no-time naar de andere kant van Spiekeroog, vlakbij Wanreoog en vinden daar een goede, diepe e beschutte ankerplek. Een goed uitgangspunt o de volgende dag om 5 uur te vertrekken naar de Elbe, in aanvang is de wind nog net voldoende om 5 knopen te halen, we stellen het minimum op 4 zonder motor. Bij de Elbe zitten we daar al onder en zetten we de motor bij ook vanwege de wind van achteren.
Dat is daar vrij onrustig met de vele grote scheepvaart en besluiten we de Elbe over te steken richting de Eider, een aandewindse koers, wel zo prettig en een nieuwe ervaring. Jan zet een koers uit op de plotter richting het Eider Sperrwerk denkt hij, maar er blijkt bij Busum ook een Sperrwerk te zijn, daar kun je verder geen kant op en na 3 ruim 2 uur motorzeilen komen we er achter dat we vanuit zee een verkeerde ingang hebben gekozen, aanvankelijk wilden we het niet geloven ook al omdat we diverse keren de boeinummers hadden gescheckt, hadden we maar 1 x naar de coordinaten gekeken dan was het ons vanaf het begin snel duidelijk geweest. Dus navigatie is vooralsnog een rommeltje, we zijn met hoog water op de verkeerde plek en kunnen met de stroom mee weer terug naar zee, wel op de motor pal tegen de aantrekkende wind in, dat werd uiteindelijk een vervelend uur stampen en waren we blij dat we de koers konden verleggen om weer zeilend verder te gaan naar de goede ingang van de Eider. Na de ontbering was het lot ons gunstig gezind en bleef de wind aardig waaien maar nu voor ons uit de goede richting. Inmiddels konden we weer aan boord de warme maaltijd nuttigen en kwamen we rond 20 uur bij het Eidersperrwerk met sluis aan.
Tot onze verassing wordt die sluis 24 uur per dag bediend, voor wie allemaal is ons een raadsel want we zijn verder niemand tegen gekomen in de afgelopen uren. De Eider is deels een getijde rivier en tot het Kielerkaan ruim 80 km., en totaal 5 sluizen dus nog een lange weg te gaan. Bij Tonningen vinden we een geschikt ankerplek, daar zijn we wel op aangewezen, de haventjes zijn klein en in het begin droog vallend dus daar kunnen we niet terecht. 13/6 vertrekken we van Tonningen naar Giselau, tot onze grote verbazing worden allen bruggen/sluizen bediend zodra we in zicht zijn we vermoeden dat ze op afstand bediend worden, temeer omdat we inschatten die dag 1 van de weinige passanten te zijn. Desgevraagd bij een sluis, blijkt dat bij al die bruggen, ook bij de spoorbrug waar je niemand gunt in een kleine bedieningsruimte onder de brug te zitten, daar toch allemaal brugwachters zitten. Je moet wel een volsrekt gebrek aan ambitie hebben om dat vol te houden, lijkt ons. Gelukkig kunnen bijna de hele Eider door de harde wind zeilend af leggen alleen op de fok. De riviers slingert enorm en soms moet de motor even bij. Vermoeid besluiten we 10 km voor het eind het anker uit te gooien en zijn we de volgende dag klaar voor het Kielerkanaal, bij Rendsburg doen we inkopen en tanken we diesel. Jan is nog vermoeid van de avond ervoor waar hij de impeller van de aterpomp wilde vervangen maar wat niet lukte en uiteindelijk de oude, die nog voldoende was, terug gezet. 7 km. voor de sluis Holtenau (einde Kielerkanaal) is een mooie ankerplek, waar het goed rusten en zwemmer is. Gisteren, zondag, zijn we redelijk vlot de sluis doorgekomen samen met de grote vrachtvaart, vanwege het geringen aanbod op dat moment. De wind laat ons opnieuw in de steek en de laatste 9 mijl moeten we motoren om in Pille te komen, Fehmarn hadden we inmiddels al niet meer als doel gesteld voor die dag. (De foto's zijn van het haventje Pille.)
We gaan nu plannen maken hoe verder.
Gedser (Falster) Denemarken
Daar op de fiets naar het 3 km verder op gelegen oude stadje, gezellig en mooi we hebben er een enorme portie ijs gegeten, zoveel dat we s'avonds geen toetje meer op konden. De temperatuur 22 graden was zeer aangenaam. Vandaag een stuk koeler max. 19 graden, en een windje 3 uit ZW, bijna voor de wind in 6 uur naar Gedser/Denemarken. De havengelden in Duitdland vielen ons erg mee, gemiddeld €14,- incl. stroom. Het is dus even wennen, hier in Denemarken, omgerekend ongeveer € 24,- maar dat valt mee t.o.v. Waddenhavens, die per m2 rekenen. Het dorpje stelt niks voor, we kunnen er wel onze dagelijkse boodschappen doen. Voor morgen en Vrijdag wordt er W-5 verwacht, vooralsnog zien we dat nit als een probleem en willen we richting het eiland Mon, daarheen hebben we hoge wal en goed bezeild.
Gedser (Falster) - Klintholm (Møn)
Toch kon de stuurautomaat het bijbenenbenen en dat geeft voor ons een zekere rust, kalmte en overzicht waardoor we met een flinke vaart van regelmatig 8 knopen richting Klintholm scheurden. We kwamen daar om 13 uur aan, we hadden iets meer moeite moeten nemen om de hele haven de verkennen voor een mooie plek maar de ligplaats aan het begin lonkte en liggen we nu aan lager wal. Wel goed te doen maar niet ideaal, verkassen lukt (nog) niet ivm de harde wind. Zoals het er nu naar uitziet blijven we hier tenminste nog een dag. We hope dan op de fiets de omgeving te verkennen, o.a. de bekende krijtrotsen waar we niet ver vandaan zitten. Van WM (Welmeister) hoeven tot nu toe niets te missen en hebben we Nederland 2 x zien winnen. Zoals je ziet zit er nu regelmaat in de bijdragenn, ook hier hebben ze weer een prima internet verbinding.
Vordingborg Sjæland
daarmee zeilden we langs dezelfde rotsen die we 's ochtends bezocht hadden en zagen ook de trap die op het strand uitkomt. Een trap die helemaal van bovenaf aangelgd is met mooie uitzichten en de nodige rustplaatsen omdat de hele trap 15 minuten traplopen is. De heenweg deden wij er 10 minuten maar de terug weg was 5 minuten pauze halverwege wel lekker en was het toen dan ook15 minuten. 
We waren te vroeg voor het museum, we moesten op tijd terug zijn want de wind zou een paar uur afzwakken zodat we van onze steiger konden komen die aan lagerwal lag. We hadden al eerder een poging ondernomen maar de wind was te krachtig. Rond het eiland draaide de wind wat tegen maar op zee uit de luwte konden we weer genoeg hoogte halen voor de gewenste koers. Het laatse half ur begon het behoorlijk te regen, we zagen de bui aankomen en waren net op tijd met onze zeilpakken. De wind viele geheel weg en gezien die omstandigheden hebben we vlak bij de haven het anker uit gegooid, in die omstandigheden zagen we in de haven liggen weinig toevoegen aan deze zeildag. Stevige ankergrond en kalm weer gaf een rustige nacht en hadden we deze morgen (Zaterdag 21/6) zin om de geplande tocht naar Vordingborg te maken, deels hoog aan de wind, deels ruime wind en de laatste 6 mijl pal de wind tegen. Voor het grootste deel in smal vaarwater. De wind trok steeds meer an naar minstens 6 met het vooruitzicht van smal vaarwater hebben we op zee al een reef gelegd. Op zo'n 8 mijl van Vordingborg passeerden we een dorpje met haven, even gedacht beter om hier af te meren en wachten op rustiger weer voor het deel op de motor tegen de wind in. Maar het gestelde doel lonkt en we zedilen door tot het punt waar we recht in de wind moeten. Om eerst rustig te eten gooien we in de luwte het anker uit, maar de bodem bleek dik weerbarstig gras waar het anker niet vast wil zetten. Langzaam verwaaien we, net langzaam genoeg om een boterha te eten. Het anker ophalen wordt een ramp, kilo's lang en plakkerig gras hangt er aan en het kost alle moeite omdat te verwijderen. Uiteindelijk lukt het, de wind is nu vaker 7 dan 6 en we komen maar moeizaam vooruit, zo slecht dat we overwegen op het zeil terug te gaan naar het eerder genoemde dorpje, José oppert dat er mogelijk gras in de schroef zit, en gelukkig een keer achteruit slaan met de motor geeft weer hernieuwde kracht voorwaarts en zetten we toch maar door. Het zijn de momenten waar we het minst plezier aan beleven. Gelukkig maakt Vordingborg waar we op gerekend hadden een behoorlijke std met voldoende supermarkten.
Voor de komende dagen blijft de wind tegen, er is hierna richting het westen wel meer ruimte om te krusen maar de wind zal wel moeten afnemen. De verwachtingen zijn niet denderend maar die van gisteren was dat ook niet en dat viel heel erg mee. We zien wel!
Bagenkop
maar na een lang trek en een paar korte slagen konden we tussen de eilanden Jemø en Femø doorzeilen naar Serjø wat we als minimaal doel hadden. Inmiddels was het rustiger geworden en, aan het vele uren zeilen gewend geraakt, willen we nog verder. Het is fris maar de zon schijnt en de reef halen we eruit, Onsevig een doel dichter bij Duitsland gelegen was op 10 graden na bezeild en onder de huidige omstandigheden dus geen probleem. Naarmate we die kant opgingen veranderde de wind naar een ongustige richting waardoor we minsten 10 graden extra in moesten leveren en trok aan naar hard W 6/7. Daar zit je aan het eind van de dag na 8 uur zeilen niet op te wachten maar het komt. Dus de even er weer in en stampend door hoge golven en veel korte slagen maken want het doel lag inmiddels recht in de wind. Een kort moment wel gedacht we pakken een andere haven die makkelijk bereikbaar is maar wel verder van het einddoel af ligt, toch gekozen voor langere toch wel onaangenaam zeilen. Als dan uiteindelijk de haven binnenlopen dan overheerst de tevredenheid. We zijn slechts een week in Denemarken maar kiezen ervoor om de terugtocht aan te vangen. We hebben een rondje Falster/Møn gemaakt en we verwachten wel weer 2 weken nodig te hebben om thuis te komen. Het weer si voor ons fris gebleven en alle wind die we gehad hebben in Denemarken is hard geweest en uit dezelfde westelijke richting. Met de laatste dagen dus zwaar tegen, zo ook vanochtend om 10 uur leek het wat rustiger en in de praktijk was het niet minder dan gistermiddag. Gelukkig konden we, hoog aan de wind het langste stuk, zo'n 20 mijl zeilen, daarna een stuk of 6 slagen tegen de wind in om bij Langeland om de hoek te komen en zo de haven van Bagenkop rond 14.30 uur binnen te lopen. Tenminste niet zo'n lange dag en met redelijk vooruitzicht om morgen naar Kile te zeilen. De wind draait naar Noord dus beter kan haas niet maar die zal een stuk zwakker zijn of die voldoende is om zonder hulp van de motor Kiel te halen? Morgen zien we weer verder.
Rendsburg
Dus in het kort; met rustig weer zijn we in 5 uur gezeild van Bagenkop naar Kiel. Bij de sluis hadden we geluk die heeft ons aan zien komen en gewacht, na ons ging direct de deur dicht en werden we geschut opnieuw met de grote scheepvaart omdat de jachtensluis defect is. Nog een uurtje varen naar onze anker overnachtingsplek. Het is inmiddels windstil, de Kielerwoche heeft er ook last van, teveel of te weinig wind voor de wedstrijden. In de Kielerfjorde volop nederlandse klippers. Vanochtend vroeg een stevige onweersbui met hagel maar daarna zon en een aangename temperatuur en windstil nog steeds. Nu in de haven is er een briesje en de temperatuur nog aangenaam. We wachten op de komts van onze zoon Simon die de oude lui wil opvrolijken met een bezoek tijdens hun vakantie. Dat waarderen we en kijken er naar uit hij zit nu ergens tussen Bremen en Hamburg in de trein. Hopelijk komt hij nog voor het diner hier. Hoe lang die blijft? We zien wel.
Cuxhaven
ook daar was de sluis voor jachten gesperrt en mochten we direct mee met de grote vaart. Om 8 uur zijn we uit Rendsburg vertrokken en 65 km later incl. de sluis waren we om 3 uur op de Elbe waar we de helft van de 12 mijl naar Cux haven hebben kunnen zeilen. Om 17.30 uur meerden we daar af. Wat betreft de overtocht door de Duitse bocht naar de Duitse wadden, hebben we weinig te vrezen, vermoedelijk wordt het (deels) motoren bij gebrek aan wind. De komende dagen wordt rustig weer vooorspelt. We hopentoch op momenten dat we lekker over wad kunnen zeilen. Simon gaat in iedergeval voorlopig nog mee tot bv. Delfzijl of Noorpolderzeil.
Spiekeroog
Daar viel de wind weg en gingen we verder op de motor naar het wantij onder Spiekeroog, waarmee we dezelfde terugweg maken als de heenweg. De wind liet zich nog even zien uit een heel andere richting NW en konden we nog een kwartier zeilen, daarna was het helemaal op en de laatste 3 mijl met stroom mee naar het haventje van Spiekeroog waar we om 15 uur aankwamen. Zo meteen gaan we lekker genieten van een pizza en vanavond op tijd naar bed om wat slaap in te halen. We hopen voor morgen opnieuw gunstige wind zodat we Norderney het liefst zeilend kunnen bereiken.
Norderney
Dat is niets om te zeilen op de wantijen, die van Langoog was dus bezeild maar die van Baltrum en Norderney niet. Vanmorgen om 10 uur vertrokken uit Spiekeroog en om 15 uur waren we in Norderney, de onweersbui was kortdurend daarna kwam de zon door de bewolking en was het in de haven vrij warm. We hebben er een mooie ligplaats gevonden aan de kop van de steiger. Morgen zijn de verwachtingen weer; weinig wind maar dat was voor vandaag ook zo, dus afwachten wat het wordt. In principe gaan we richting het Nederlandse wad maar het kan zijn dat we niet verder komen dan Borkum. We zien wel!
Hornhuizerwad - Ameland
We dubben nog over die van de Oostereems of die van Borkummer watfahrwasser. De laatste krijgt de voorkeur, en hebben we zowaar voldoende wind om die zeilend over te komen. De wind neemt weer af en zetten we de motor bij om het wantij van de Zuidoost Lauwers in Nederland nog over te komen. Dat lukt, eigenlijk tegen de verwachting in en is inmiddels weer bezeild. Aanvankelijk was het een optie om naar Noordpolderzijl te gaan, waar Simon de volgende dag in Usquert de trein naar huis zou nemen, maar we zeilden zo lekker dat we door zijn gegaan naar het Pieterburen wad, een kort wantij maar die was niet diep genoeg meer en stranden we daar. Het stoutmoedige plan opgepakt om tegen 22.30 het anker op te halen, het water is dan hoog genoeg om over het wantij te komen. Door de donkere bewolking is er weinig lcht en zicht meer over, het waait inmiddels stevig en het regent, maar zolang we nog de volgende boei kunnen onderscheiden gaan we verder en door naar het wantij van nhet Hornhuizerwad.
Daar komen we met af en toe buiten de geultjes wel heel weinig water, door het niet tijdig vinden van de volgende boei, overheen en weten we dat er bij de afbakening van het schietterrein Marnewaard een diepte zit die ook al vroeg na laag water bevaarbaar is. De eerste uren s'nachts ligt de boot wel stevig achter het anker maar huppelt (te) vrolijk op de golven van de relatief diepe geul ter plaatse. Om 3 uuur s'nachts is het water voldoende gezakt waardoor de golven een aangenaam ritme hebben om te slapen. Simon die in de haven slecht kon slapen, sliep nu als een roos in het onstuimige geweld. De volgende ochten staan we bijtijds op en hebben net voldoende water om over de drempel naar het Poepegat te komen en moeten we helaas tegen de wind en stroom in ruim een uur motoren. Op tijd meren we af in de buitenhaven van Lauwersoog om Simon bij de bushalte af te zetten, de bus die om 11.24 uur vertrekt naar Leeuwarden en daar kan hij per trein verder naar Nijmegen. We krijgen een SMS berichtje van hem dat de reis goed en naar wens is verlopen, met z'n tweetjes zijn we dan nog druk aan het wadzeilen over 3 wantijen naar Ameland. Ongeveer de helft zeilend en de andere helft in de wind met de motor erbij. Vele keren moeten we, de toch redelijk zware klus, de fok oprollen omdat die tegen de wind in teveel weerstand geeft, vermoeid ook van de dag ervoor komen we aan bij Nes op Ameland en besluiten we om te ankeren. De haven is vrij vol en we kennen de situatie ter plekke behoorlijk, er loopt een diepe geul vlak langs de droogvalplaat en met behulp van de dieptemeter vinden we die. Als we tegen de rand van de plaat botsen gooien we het anker uit en die graaft zich meteen goed in de modder zodat we in de luwte stevig achter het anker een rustige nacht hebben en morgen vroeg bij laag water toch kunnen vertrekken.
Lelystad - Denemarken - Nijmegen
Na 4 weken zijn we weer thuis, het vertrek uit Ameland s'ochtends om 6.30 uur had enige vertraging omdat het achteraf toch niet zo handig is geweest om het anker wel op de ondiepte in de modder te leggen. Jan moets met behulp van de bijboot en de laarzen aan de modder in en met de hand het teveel wat boven het anker zat weg graven, wat na veel gekreun en gesteun uiteindelijk wel lukte. Om 7 uur zeilden we het Dantziggat in, eenn diepe vrij brede stroom waar het tij nog een uur mee liep dat was voldoende om de Kromme Balg te bereiken gevolgd door het wantij die over gaat in het Vingegat. We hadden al direct stroom mee het weer was inmiddels opgeklaard en met een zonnetje door smalle geultjes tussen de hoog droog vallende platen doorzeilen is een geweldige ervaring. We zijn nog een uur te vroeg en stranden we bij het droogvallende wantij, mooi de tijd om de modder, van vele plaatsen, weg te scrobben. Als ook de laarzen weer schoon zijn is het tijdstip van vertrek aangebroken, het is nog een beetje krap maar met volle zeilen varen onze kilen met maar enkele centimeters boven de grond. In het Kimstergat, het laatste wantij naar Harlingen, raken we af en toe de grond en dat remt dan wel af maar de zon schijnt en de wind komt uit de goede richting een uur eerder dan verwacht zeilen we om 13 uur Harlingen voorbij. Het is dan hoog water en staat de stroom in de Boontjes naar de sluis van Kornwerderzand niet tegen en gaat geleidelijk aan mee lopen. Bij de sluis weinig oponthoud en om 15.00 uur kunnen we op het IJsselmeer het zeil weer hijsen. Gezien de gunstige wind, al zou die iets steviger mogen zijn, besluiten we door te zeilen naar Enkhuizen waar we om 19 uur afmeren bij dezelfde plek, de steiger bij de oude sluis, waar we precies 4 weken geleden rond dezelfde tijd ook hebben afgemeerd. Even overwegen we nog door te gaan naar Lelystand omdat er nu nog voldoende wind is maar na 12 uur zeilen vinden het wel genoeg.
Vandaag woensdag 2 juli leggen we de laatste 12 mijl van de vakantie af de motor gaat aan omdat de wind zeer zwak is en wij op ons gemakje de zaken vast op kunnen ruimen en klaar zetten voor transport. Om 10.30 uur meren we af op onze vaste plek en zit deze vaktie erop. Terugkijkend; aanvankelijk te weinig wind en hebben we lang over de heenweg gedaan, toen er wind kwam was die hard en vaak intensief bezeild, hoog aan de wind of kruisen in de wind. Er was niet echt een stabiele, goed voorspelbare windsituatie waardoor wij vaker besloten om toch verder te gaan en niet om gunstiger omstandigheden te wachten. Daarbij speelt een rol dat de afstand toch flink is en je 2 langere oversteken over zee moet maken. Achteraf hebben we op die momenten wel het geluk gehad dat het weer rustig was, zowel op de heen als de terugweg iets te rustig waardoor de tochten vrij lang duren maar beter zo dan dagen in een haven moeten liggen wachten tot dat het verantwoord is om te gaan. Als totaal geeft dat te weinig rust en hebben we op dit moment het idee om volgende bestermming minder ver te laten zijn althans makkelijker bereikbaar. Er zijn enkele dagen geweest waar we meer de motor hebben gebruikt dan ons lief was maar we hebben ontzetten veel, een aantal keren heel heftig, gezeild en daar kijken we tevreden op terug.
José en Jan